เพื่อนกัน ฉันก็มะเร็ง
บทความจากผู้ป่วยมะเร็งท่านหนึ่ง
วันนี้ที่โถง OPD เสียงพูดคุยดังคึกครื้น เดินผ่านไปเห็นเจ้าของเสียง เป็นคนรุ่น “อาม่า” “คุณย่า” “คุณยาย” สามท่าน กำลังสนทนากันอย่างถูกคอ พร้อมกับผู้ป่วยและญาติท่านอื่นๆที่แวะเวียนเข้ามาทักทาย
ตอนเดินผ่านคิดในใจว่า ดีจัง อายุมากแล้ว ดูๆอายุน่าจะไม่ต่ำกว่า 70 กันทุกคน สุขภาพกายยังแข็งแรงมาก และสุขภาพใจนั้น ส่งผ่านมาทางน้ำเสียงที่พูดคุยและเสียงหัวเราะนั่นได้อย่างชัดเจน บอกได้เป็นอย่างดีว่าสนุกสุขใจ แต่… อาม่าทั้งสามท่านเป็นญาติใครนะ มาส่งใครรักษามะเร็ง
สิ่งที่ได้รับฟังจากคุณพยาบาลที่เคาน์เตอร์ทำให้ฉันรู้สึกมีพลังจริงๆ สุภาพสตรีสูงวัยทั้งสามท่าน เป็นผู้ป่วยมะเร็ง ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มารักษามะเร็งแล้วพบกันที่โรงพยาบาล แบ่งปันประสบการณ์ ทุกข์ สุข เป็นห่วงกัน รอกัน มีขนมอาหารมาแบ่งกันรับประทาน 
แถมขากลับยังไปส่งกันระหว่างทางด้วยภาพที่ฉันมองเห็นคือ สุภาพสตรีสูงวัยสามท่าน ผมขาวทั้งศีรษะ หน้าตาอิ่ม รูปร่างสมส่วนไม่มีซูบผอม ผิวพรรณมีน้ำมีนวล พูดคุยตีแข้งขากันอย่างออกรส เมื่อฉันสอบถามท่าน “อายุ 88 จ้ะ รออีกคนฉายแสงอยู่ เดี๋ยวกลับพร้อมกัน” 
และนั่นคือพลังที่ฉันได้รับในวันนี้
และนั่นคือพลังที่ฉันได้รับในวันนี้
ขอส่งพลังนี้ต่อให้กับผู้ป่วยมะเร็งทุกคน กำลังใจสำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่กำลังรับการรักษา และเราไม่ได้เดียวดายบนเส้นทางนี้แต่เพียงลำพัง
โรงพยาบาลเฉพาะทางมะเร็งแคนเซอร์อลิอันซ์ ศรีราชา โรงพยาบาลเปิดทุกวัน เวลา 08:00 – 20:00 น.
